تاثیر محیط زندگی بر IQ فرد

IQ

IQ مخفف عبارت Intelligence Quantity است و معنای آن بهره هوشی است. روانشناسان برای محاسبه بهره هوشی از فرمولی ساده استفاده می کنند.در این فرمول سن ذهنی فرد بر سن زمانی او تقسیم و سپس در عدد ۱۰۰ ضرب می شود. اگر بخواهیم کمی این فرمول را ساده تر کنیممی توانیم بگوییم، اگر توانایی ذهنی فردی کاملا برابر با توانایی باشد که همسالان او در آن محدوده سنی دارند، بهره هوشی او مساوی با عدد ۱۰۰ خواهد بود.البته کمی بالا یا پایین تر بودن از عدد ۱۰۰ نشانه دهنده هوش بالاتر یا پایین تر نمی تواند محسوب شودو متخصصان درباره تفسیر عدد به دست آمده با احتیاط زیادی عمل می کنند. در واقع به صورت معمول حد فاصل نمرات ۹۰ تا ۱۰۹ را به عنوان هوش متوسط در نظر می گیرند. البته روانشناسان برای این موضوع دلایلی دارند.

طبق پژوهش هایی که انجام شده است محیط می‌تواند IQ افراد را در سطح ژنتیکی دستخوش تغییر کند.

تاثیر محیط بر IQ

پژوهشگران دانشگاه برلین ویژگی‌های تعدادی از ژن‌ها را در میان گروهی از نوجوانان سالم مورد تجزیه‌وتحلیل قرار دادند و نتایج را با نمرات هوش و صفات مختلف عصبی آن ها مقایسه کردند.

پژوهشگران رابطه‌ای قوی را بین تغییرات اپی‌ژنتیکی یک ژن خاص و IQ عمومی نشان دادند. این رابطه نشان می‌دهد که تجربیات نه‌تنها بر اعصاب مغز ما تأثیر می‌گذارند، بلکه بر کارکرد ژن ها در سطح پایه‌ای نیز موثر هستند.

برای مثال، در زمان استرس زیاد، مانند تهدیدهای مداوم خشونت یا تغذیه‌ی نامناسب، تغییرات فیزیولوژیکی در ارگانیسم می‌تواند ژن‌های فرد را با افزودن یا از بین بردن یک گروه شیمیایی که به‌طور موثر آنها را روشن یا خاموش کرده، نابود کند.چنین تغییراتی به‌نوبه‌ی خود، می‌تواند طیفی از خصوصیات را تحت تاثیر قرار دهد.

تیم پژوهشی دریافتند در جایی که ژن DRD2 دارای یک قفل اپی‌ژنتیک بود، میزان IQ هم دچار کاهش می‌شد. بافت در این منطقه از مغز افراد مبتلا به DRD2 به‌اندازه‌ی افراد مسن بدون این ناهنجاری اپی ژنتیکی، متراکم نبود. غیر ممکن است که بگویم دقیقا چه چیزی باعث می‌شود این تغییرات در وهله‌ی اول اتفاق بیفتند.